تغییر دادن به ادراکات: دوگانگی شکسته‌شدنی در پلیپروپیلن بازیابی‌شده سخت/نرم مجاز برای مخابرات غذایی (rPP)

الف. تغییرات صنعتی: چالش‌ها و فرصت‌ها برای پلاستیک‌های بازیابی‌شده

گنجایش تولید اولیه جهانی پلاستیک بیش از حد است (خروجی همچنان فراتر از تقاضا قرار دارد) و نرخ استفاده طولانی‌مدت در سطح کمی بوده است (حدود 70٪). همچنین، مالیات‌های تجاری جدید ایالات متحده (که به سوی پلاستیک‌ها/ Petrochemicals هدف منصوب کرده است) و بستن حفره «بسته‌های رایگان بدون مالیات»، زنجیره تأمین جهانی پلاستیک را با شوک‌های شدیدی مواجه کرده است. این موضوع نه تنها بازار بازیابی پلاستیک را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه هزینه‌های سیستم‌های بازیابی شهری/تجاری را نیز افزایش می‌دهد. علاوه بر این، فشار بر پایداری بازار نهایی پلاستیک‌های بازیافتی افزایش می‌یابد. در این محیط، تولیدکنندگان مجبورند استراتژی مواد اولیه خود را مجدداً بررسی کنند تا راه‌هایی برای بقا و تبدیل در یک محیط نامشخص پیدا کنند.

لغو بند «معافیت حداقل» منتظر شده است که وابستگی به پلاستیک‌های وارداتی کم هزینه را کاهش دهد و سیستم بازیافت داخلی را بهبود بخشد. اما کل زنجیره ارزش نیاز به تطبیق همکارانه دارد. برای شرکت‌هایی که طولانی‌مدت بر روی مواد اولیه خارجی تکیه داشته‌اند، انعطاف‌پذیری برای تغییر یک چالش کلیدی شده است.

II. پلی‌پروپیلن بازیافتی مورد استفاده در مواد غذایی: توانمندی‌ها و محدودیت‌ها

در موج پایداری پلاستیک، پلی‌پروپیلن سخت/نرم مورد استفاده در مواد غذایی (PP) به دلیل فاصله بزرگ در نرخ بازیابی آن به یک «کنوز ارزشمند» تبدیل شده است. این موضوع کمک می‌کند که انتشار گازهای گلخانه‌ای کاهش یابد و با جهت‌گیری سیاستی در بازیافت بسته‌بندی هماهنگ شود. اما برای آزادسازی این توانمندی، ابتدا باید معما صنعتی «چرا PP غذایی سخت/نرم هنوز در حاشیه بازیافت اصلی قرار دارد» را حل کرد.

(I) شکستن مانع ادراکی «بازیافت‌پذیر»

سیستم بازیابی طولانی است که بر بسته‌بندی نوع شیشه (مانند ظروف شیشه‌ای بطری بیر، بطری‌های پی‌تی‌ای و هدپی‌ئی تمرکز داشته است. این بسته‌بندی‌ها، با نقطه فروش «قابل بازیابی بودن»، یک شبکه جهانی بالغ ساخته‌اند. به طور متناوب، آیتم‌هایی مثل جعبه‌های غذایی پی‌پی، صینی‌ها، جام‌ها و میخک‌ها در سیستم‌های اولیه بازیابی شامل نشده و طولانی است که به عنوان «آشغال» برچسب گذاری شده‌اند. لختی این ادراک تاریخی هنوز امروزه ادامه دارد.

راهنماهای طبقه‌بندی بیشتر دولت‌های محلی در سراسر جهان شامل بسته‌بندی غذایی پی‌پی نمی‌شود. این موضوع از «وابستگی ملایم» و «عدم شناخت ارزش» ناشی می‌شود. برای حل این مشکل، دو گام لازم است: اول، دولت‌های محلی باید با شرکت‌های بازیابی همکاری کرده و به راهنمایی روشن اهالی در ریزکاری بسته‌بندی پی‌پی بپردازند. دوم، «فضای برنامه‌ریزی» برای مواد پی‌پی در سیستم بازیابی ایجاد کنند و از طریق سطح نهادی و عملیاتی لینک بازیابی را باز کنند.

(II) تغییر نقش تسهیلات بازیابی

مرکزهای جداسازی بازیافت (MRFs) گردآوری PP را به عنوان یک "فخ پیچیدگی" دیدن می‌کنند - این کار هزینه‌های عملیاتی را افزایش می‌دهد و ارزش اقتصادی کل زباله‌ها را "تضعیف" می‌کند. این موضوع منجر به انتخاب کوتاه‌بینانه‌ای مانند "اولویت دادن به فرستادن به محل دفن زباله" می‌شود.

برای شکستن این وضعیت، نیاز به همکاری صنعتی وجود دارد. مؤسساتی مانند Closed Loop Partners و اتحادیه بازیافت پلیپروپیلن باید بهبود زیرساخت‌های بازیافت PP را ترویج دهند. در حال حاضر، بسته‌بندی PP فقط 15٪ از پلاستیک‌های زباله را تشکیل می‌دهد. اما با گردآوری و طبقه‌بندی هدفمند بسته‌بندی غذایی PP، نسبت آن و پتانسیل آزادسازی ارزش آن به طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت. کلید در ایجاد یک مکانیسم بازیافت دقیق قرار دارد.

سوم. هشدار صنعت: نجات خود یا "جایگزینی"

(یک) درک‌ها از تجربه بریتانیا

بریتانیا نتایج برجسته‌ای در تمرکز بر بازیابی بسته‌بندی غذایی PP (PPT) به دست آورده است. تحقیقات انجام شده توسط RECOUP در سال 2024 نشان می‌دهد که نرخ بازیابی PPT از 20٪ در سال 2013 به 40٪ کاهش یافته است، با بازیابی سالانه 174,000 تن. از آوریل 2024، 89٪ از دولت‌های محلی در بریتانیا جمع‌آوری از سردره را برای PPT پیاده کرده‌اند، که رشد کلی بازیابی پلاستیک/کاغذ را تقویت می‌کند.

در بازار بریتانیا، بسته‌بندی PP دو سوم وزن بسته‌بندی غذایی را تشکیل می‌دهد زیرا به خاطر "وزن کم، استحکام بالا و مقاومت خوب در برابر گرما" استفاده می‌شود. مسئله اصلی نه "آیا قابل بازیافت است یا خیر" بلکه "عدم وجود انگیزه‌ها" برای ترویج بازیافت حلقه بسته است. این موضوع برای چین مرجعی فراهم می‌کند: تحت پیلوت‌های "شهرهای بدون زباله" و ترویج "اهداف دوگانه کربن"، شهرهایی مثل هانگژو و گوانگژو خطوط بازیافت پلاستیک آزمایشی ساخته‌اند، اما بسته‌بندی PP در یک سیستم اختصاصی شامل نشده است. اگر مقررات، سرمایه‌گذاری و همکاری صنعتی به طور مؤثر ترکیب شوند، پتانسیل بازار بازیافت PP در چین به سرعت فعال خواهد شد.

(II) بحران "جایگزینی" در صنعت پلاستیک

برندها و فروشگاه‌ها فرآیند «کاهش استفاده از پلاستیک» را شتاب داده‌اند و به مصالحی مثل کاغذ و آلومینیوم تغییر مسیر داده‌اند. با این حال، روند «مبتنی بر کاغذ» ممکن است در کوتاه‌مدت به نفع حفاظت محیط زیست به نظر برسد، اما در واقع منجر به چاپل bigger ی کربنی بزرگتر می‌شود. اگر صنعت پلاستیک نتواند سیستم بازیابی حلقه بسته برای PP خوراکی را به طور مناسبی ایجاد کند، علاوه بر اینکه فرصت‌های بازار را از دست می‌دهد، مواجه با خطر حاشیه‌گرا شدن توسط جایگزین‌های بالاکربنی خواهد بود.

به طور سنتی، PP بازیابی‌شده بیشتر در محصولات سخت غیرخوراکی مانند تالارها استفاده می‌شده است. برای آزاد کردن ارزش آن، لازم است از سناریوهای با ارزش افزوده کم عبور کرده و حلقه بسته خوراکی را برقرار کرد. مواد بازیابی‌شده باید معیارهای امنیت تماس با غذا را برآورده کنند، که این موضوع نیازمند تجهیزات و فناوری‌های بالا است. این مسیر نامیده شده برای بهبود صنعت الزامی است.

در نتیجه، پیشرفت پلی‌پروپیلن قابل استفاده در مخابرات غذایی نیازمند شکستن موانع ادراکی، بهبود زیرساخت‌های بازیابی، یادگیری از تجربیات بین‌المللی و ساختن یک سیستم حلقه بسته است. تنها با اتخاذ رویکرد تغییر، صنعت پلاستیک می‌تواند جای خود را در موج پایداری حفظ کرده و در برابر موج «جایگزینی» شکست نخورد.