Herschikken van percepties: Het doorbraakdilemma van voedselcontact-harde/zachte hergebruikte polypropyleen (rPP)

I. Industrie veranderingen: Uitdagingen en kansen voor hergebruikte plasticen

De wereldwijde primaire plasticproductiecapaciteit is te hoog (de productie blijft de vraag overtreffen), en de gebruikte capaciteit is al lang op een laag niveau (rond de 70%). In combinatie met de nieuwe Amerikaanse handelsheffingen (gericht op plastic/petrochemie) en het sluiten van de "vrijwondbemiddeling voor micro - pakketten", ervaart de wereldwijde plasticsupplychain ernstige schokken. Dit heeft niet alleen invloed op de recyclingsmarkt voor plastic, maar verhoogt ook de kosten van gemeentelijke/commerciële recyclingstelsels. Bovendien drukt het op de stabiliteit van de eindmarkt voor gerecycled plastic. In deze context worden producenten gedwongen om hun grondstoffenstrategieën opnieuw te bekijken om manieren te vinden om te overleven en zich aan te passen in een onzekere omgeving.

De afschaffing van de "minimumprestatieclausule" wordt gezien als een manier om afhankelijkheid van goedkope geïmporteerde plasticproducten te verminderen en het nationale recyclingsysteem te verbeteren. Toch moet de hele waardebepaling samenwerken om zich aan te passen. Voor bedrijven die langdurig hebben gerekend op buitenlandse grondstoffen, is flexibiliteit in de transformatie geworden tot een belangrijke uitdaging.

II. Voedselcontact rPP: Potentieel en Beperkingen

In de golf van plasticduurzaamheid is voedselcontact hard/zacht polypropyleen (PP) geworden tot een "schatkist" van waarde, vanwege het grote tekort in het herstelpercentage. Het helpt koolstofuitstoot te verminderen en voldoet aan de richtlijnen voor verpakkingsherwinning. Om dit potentieel te ontgrendelen, moeten we eerst het industrieële raadsel oplossen van "waarom hard/zacht voedselgradige PP nog steeds op de randen van de hoofdrecycling staat".

(I) Doorbreken van de "Herbruikbaar" Perceptiebarrière

Het recyclagesysteem heeft al lang gefocust op flesachtige verpakkingen (zoals glazen bierflessen, PET/HDPE-flessen). Deze verpakkingen, met het "herbruikbaar" verkoopargument, hebben een volwassen wereldwijde netwerk opgebouwd. In tegenstelling daarmee werden items zoals PP voedselbakken, bladen, bekers en kommetjes niet in de vroege recyclagesystemen opgenomen en zijn al lang als "afval" gelabeld. De traagheid van deze historische perceptie bestaat nog steeds vandaag.

De classificeringsrichtlijnen van de meeste lokale overheden ter wereld omvatten geen PP voedselverpakkingen. Dit komt voort uit "inertiale afhankelijkheid" en "gebrek aan waardeerkennings". Om dit op te lossen zijn twee stappen nodig: Ten eerste moeten lokale overheden samenwerken met recyclingbedrijven om burgers duidelijk te leiden bij het weggooien van PP-verpakkingen. Ten tweede moet er "ruimte" worden gecreëerd voor PP-materialen in het recyclagesysteem, wat de recyclingketen opent op zowel institutioneel als praktisch niveau.

(II) Roltransformatie van recyclinginstallaties

Recyclingcentra (MRFs) zien PP-inzameling als een "complexiteitsval" - het verhoogt de exploitatiekosten en "verwaterd" de economische waarde van het totale afval. Dit leidt tot de korte-termijnkeuze van "eerst begraven".

Om deze situatie te doorbreken, is samenwerking binnen de industrie nodig. Instellingen zoals Closed Loop Partners en de Polypropylene Recycling Alliance moeten de verbetering van de PP-recyclageinfrastructuur bevorderen. Momenteel komt PP-verpakking slechts voor 15% voor in het afvalplastic. Met gerichte inzameling en classificatie van PP-voedselverpakking zal zijn proportie en waardeontwikkelingspotentie significant toenemen. De sleutel ligt in het opzetten van een nauwkeurig recyclagesysteem.

III. Industiewaarschuwing: zelfredding of "vervanging"

(I) Inzichten uit het Britse ervaringsmodel

De Verenigde Koninkrijk heeft opmerkelijke resultaten behaald door zich te richten op het recyclen van PP voedselverpakkingen (PPT). Onderzoek door RECOUP in 2024 toont aan dat de PPT-herwinningssnelheid is gestegen van 20% in 2013 naar 40%, met een jaarlijkse herwinning van 174.000 ton. Vanaf april 2024 hebben 89% van de gemeenten in het VK Straatcollecte van PPT geïmplementeerd, wat de algehele groei van plastic/papier recycling stimuleert.

Op de Britse markt neemt PP-verpakking twee derde van het gewicht van voedselverpakking in, dankzij zijn "lage gewicht, hoge sterkte en goede hittebestendigheid". Het kernprobleem is niet "of het herbruikt kan worden", maar "het gebrek aan stimulansen" om gesloten - circulair recyclen te bevorderen. Dit biedt een referentie voor China: onder het pilotprogramma van "vuilnisvrije steden" en de bevordering van de "dubbele koolstofdoelen" hebben steden zoals Hangzhou en Guangzhou al proefrecyclingsystemen voor plastic opgezet, maar is PP-verpakking nog niet opgenomen in een gespecialiseerd systeem. Als regels, investeringen en industrieel samenwerkingsverband effectief gecombineerd worden, zal het potentieel van de Chinese PP-recyclemarkt snel worden geactiveerd.

(II) De "Vervanging"-crisis in de plasticindustrie

Merken en retailers versnellen het proces van "ontplasticering", waarbij ze overschakelen naar materialen zoals papier en aluminium. De "papieren trend" lijkt kortetermijnig in te gaan op milieubescherming, maar resulteert eigenlijk in een hoger koolstofvoetafdruk. Als de plasticindustrie er niet in slaagt om een gesloten recyclingcyclus voor voedingsgradige PP op tijd op te bouwen, zal het niet alleen marktkansen mislopen, maar ook het risico lopen om gemarginaliseerd te worden door hoge-koolstofalternatieven.

Traditioneel is gerecycled PP voornamelijk gebruikt in niet-etenbare starre producten zoals pallets. Om zijn waarde te ontsluiten, moet er doorgebroken worden in lage-waarde scenario's en er moet een gesloten lus voor voedingsgradige producten worden opgericht. Gerecyclede materialen moeten voldoen aan veiligheidsnormen voor voedselcontact, wat hoge eisen stelt aan uitrusting en technologie. Dit is de onvermijdelijke weg voor industrieel upgraden.

In conclusie, de doorbraak van voedselcontact rPP vereist het nederhalen van perceptiebarrières, het upgraden van recyclinfrastructuur, leren van internationale ervaringen en het bouwen van een gesloten circulairsysteem. Alleen door proactief te transformeren kan de plasticindustrie haar positie behouden in de golf van duurzaamheid, in plaats van overweldigd te worden door de "vervanging"-golf.