In werking treden van EU-PPWR-regels: Herschikken van de Verpakkingsector en Inluiding van een Nieuwe Tijdperk van Circulaire Economie

Op 19 december 2024 hebben het Europees Parlement en de Raad de Verordening inzake verpakking en verpakkingafval (EU) 2025/40 (hierinafter "PPWR") formeel aangenomen. Na officiële publicatie op 22 januari trad de verordening in werking op 11 februari 2025, wat een belangrijke reguleringsupdate markeert in de verpakkingensector van de EU. Gericht op een 'volledige groene transformatie van de waardeketen' verbiedt de nieuwe verordening niet alleen breedweg het gebruik van PFAS-stoffen in materialen voor voedselcontact, maar stelt ook strikte en duidelijke overgangseisen voor hergebruikbare inhoud in verpakkingmaterialen en ontwikkelingspaden voor de industrie, wat de wereldwijde verpakkingsector aanzet tot versnelling in de transitie naar een circulaire economie.

I. Hoofdpaalstenen en kernopdrachten (tot 2040)

Gericht op het beheer van verpakkingafval stelt de PPWR cruciale paalstenen vast voor de periode 2025-2040, waarmee een 'groene wegkaart' wordt uitgestippeld voor de lidstaten en industrieën van de EU:

doelstellingen tegen eind 2025: Lidstaten moeten een hergebruikspercentage van 65% voor verpakking afval (op gewichtsbasis) bereiken, met materialenspecifieke doelen - 25% voor hout, 50% voor aluminium/plastic, 70% voor ijzerhoudende metalen/glas en 75% voor papier en karton - om een gedifferentieerd recyclingsysteem op te bouwen. Tegelijkertijd moeten zij een "lijst van negatieve stoffen" indienen bij de Europese Commissie en het Europese Chemiebureau om chemicaliën te identificeren die de hergebruikbaarheid en recycling van verpakking belemmeren. Bovendien kunnen lidstaten de standaardbasisjaar 2018 overschrijden en onafhankelijk een realistischer statistische benchmark kiezen voor de "per capita vermindering van verpakking afval" om soepel aan afvalreductiedoelen te voldoen.

II. Duurzame Verpakkingstechnologie- en Beheerregeringen

PPWR vestigt levenscyclusgroene normen in de dimensies van reductie, recycling en hergebruik om industrievoorschriften te herschikken:

Gestage Reductiedoelen: Een "stapsgewijze reductie"-aanpak zal leiden tot een inkrimping van de industrie, met een vermindering van verpakkingsgebruik van 5% tegen 2030, 10% tegen 2035 en 15% tegen 2040, waardoor bedrijven worden aangemoedigd om het ontwerp bij de bron te optimaliseren en overmatige verpakking te elimineren.

Herbruikbaarheidsvoorschriften: Met uitzondering van speciale materialen zoals ultralicht hout en kurk moet alle verpakking voldoen aan herbruikbaarheidsnormen tegen 2030, vergezeld door een A–C beoordelingsysteem (A: 95%, B: 80%, C: 70% herbruikbaar materiaal). Verpakking met minder dan 70% herbruikbaarheid wordt uit de markt verbannen, wat het ontwerp richting "gemakkelijke recycling en hoge circulariteit" duwt.

Dubbele evaluatie voor plasticverpakking: Hergebruikspercentages en gehalte aan hergebruikte materialen zullen parallel worden bijgehouden. Het recyclen van plastic verpakking moet tegen 2025 50% bedragen, stijgend naar 55% tegen 2030. Doelen voor hergebruikte inhoud zijn "scenario-afhankelijk"—65% voor eenmalige plastic drankflessen, 50% voor PET-gevoelige contactverpakkingen, en 65% voor andere plastic verpakkingen tegen 2040—wat de waardeketen van de plastic industrie herbouwt.

Verbeterd Recyclen van Drankverpakkingen: Tegen 2029 moeten 90% van de eenmalige plastic/metalen drankverpakkingen met een capaciteit ≤3 liter apart worden gerecycled via afgifte-systeem of equivalente modellen, wat de recycling-efficiëntie verbetert en de lus sluit van consument tot recycling.

Transparantievereisten: Verpakkingen moeten duidelijk de materiaalsamenstelling en het gehalte aan hergebruikte materialen aanduiden, waardoor consumenten in staat worden gesteld om afval te sorteren en groene keuzes te maken terwijl er een informatieketen wordt opgebouwd over "productie-consumptie-recycling."

Beperkingen op eenmalig gebruik van plastic: Gerichte controle op "klein-verpakkingsafval" zal de voorverpakking van fruit en groenten onder 1,5 kg beperken en eenmalig gebruik van plastic verpakking in hotels en cateringondernemingen, wat het afval in scenario's met veelvuldig gebruik terugdringt.

Herbruiksplichten: Verplichte hergebruiksdoelen zullen tegen 2030 worden vastgesteld: 40% voor vervoer/verkoopverpakking en 10% voor samengestelde verpakking. Bedrijven die eten bezorgen moeten de optie bieden om "zelf een bakje mee te nemen," wat een verschuiving veroorzaakt van "eenmalig gebruik" naar "cirkelvormig gebruik" modellen.

III. Regulieringsimpact en transformatierichtingen voor de industrie

Met de "overgang naar een circulaire economie" als onderliggende logica, herschikt PPWR het globale ecosysteem van de verpakkingsector door middel van twee pijlers: "uitvoering van normen + marktbegeleiding":

Binnen de EU: Het versnelt de afschaffing van verouderde productiecijfers, dwingt verpakkingondernemingen om over te gaan op groene ontwerpen, waardevolle recyclage en circulair gebruik, en kweekt een groep volledig ketenbreed duurzame verpakkingsserviceproviders.

Op de Globale Markt: De verplichte normen zullen een "groene golfbeweging" ontketenen. Verpakkingen die worden geëxporteerd naar de EU moeten volledig voldoen aan de nieuwe voorschriften, wat leidt tot upgrades in de supply chain en versnelt de commerciële invoering van groene innovaties zoals biobased materialen en slimme recyclagetechnologieën.

Op lange termijn is PPWR niet alleen de EU's "oplossing" voor de verpakkingssvuilnis-crisis, maar ook een "catalysator" voor de sprong van de wereldwijde verpakkingsector naar een circulaire economie. Alleen door groene ontwerpen te omarmen, circulaire systemen in te richten en innovatietechnologieën te verdiepen, kunnen bedrijven doorbreken in deze "ecologische transformatie" en samen een nieuw hoofdstuk in de duurzame ontwikkeling van de verpakkingsector schrijven.