AB PPWR Yönetmeliği'nin Geçerli Hale Gelmesi: Ambalaj Endüstri Ekolojisini Yeniden Şekillendirme ve Dairesel Ekonomi Yeni Çağını Getirme

19 Aralık 2024 tarihinde, Avrupa Parlamentosu ve Konsey resmi olarak Paketleme ve Paketleme Atıkları Yönetmeliği'ni (AB) 2025/40 (burada "PPWR" olarak adlandırılır) kabul etti. Resmi yayınlandığı 22 Ocak'tan sonra yönetmelik 11 Şubat 2025'te yürürlüğe girdi ve bu da AB'nin paketleme sektöründe bir dönüm noktası olan düzenleyici güncellemeyi işaret etti. "Tam değer zinciri yeşil dönüşüm" üzerine odaklanan yeni düzenleme, yalnızca gıda temaslı malzemelerde PFAS maddelerinin kullanımı yasaklarını kapsamlı bir şekilde içerirken, aynı zamanda paketleme malzemelerinde geri dönüşüm içeriği için sert ve açık geçiş gereksinimleri belirler ve endüstri gelişimi yollarını tanımlar, böylece küresel paketleme endüstrisinin dairesel ekonomiye yönelik geçişini hızlandırır.

I. Ana Fazlar ve Temel Görevler (2040'e kadar)

Paketleme atık yönetimi üzerine odaklanarak, PPWR 2025-2040 için kritik fazları belirler ve AB üye devletleri ve endüstriler için bir "yeşil yol haritası" çizer:

2025 Yıl Sonu Hedefleri: Üye devletler, ambalaj atıkları için (ağırlık olarak) %65 geri dönüştürme oranına ulaşmalıdır; maddelerine özgü hedeflerle—%25 ahşap için, %50 alüminyum/plastik için, %70 demir metal/cam için ve %75 kağıt ve karton için—farklılaşmış bir geri dönüşüm sistemi oluşturmak amacıyla. Aynı zamanda, üye devletler, paketlenebilirlik yeniden kullanımı ve geri dönüşümünü engelleyen kimyasalları belirlemek için Avrupa Komisyonu'na ve Avrupa Kimya Ajansı'na "olumsuz madde listesi" sunmalıdır. Ayrıca, üye devletler varsayılan 2018 temel yılı aşabilir ve "kişi başı ambalaj atığı azaltma" için daha gerçekçi bir istatistiksel referans noktası bağımsız olarak seçebilir ve atık azaltma hedefleriyle esnek bir şekilde hizalanabilir.

II. Çevreci Ambalaj Teknolojisi ve Yönetim Gereksinimleri

PPWR, endüstri kurallarını yeniden şekillendirmek amacıyla azaltma, geri dönüşüm ve yeniden kullanım boyutlarında yaşam döngüsü yeşil standartlarını kurmuştur:

Dereceli Azaltma Hedefleri: Bir "adım adım azaltma" yaklaşımı, 2030 yılına kadar ambalaj kullanımı üzerinde %5, 2035'te %10 ve 2040'ta %15 azalmaya neden olacak, bu da işletmelerin kaynakta tasarımını optimize etmesi ve fazla ambalajı ortadan kaldırmaya zorlayacak.

İçine Yeniden Dönüştürülebilirlik Yükümlülükleri: Hafif ağaçlık tahta ve kurk gibi özel malzemeler dışında tüm ambalajlar, 2030 yılına kadar yeniden dönüştürülebilirlik standartlarını karşılamak zorunda olacaktır ve bununla birlikte A–C derecelendirme sistemi uygulanacaktır (A: %95, B: %80, C: %70 yeniden dönüştürülebilir içerik). %70'den daha düşük yeniden dönüştürülebilirlik gösteren ambalajlar pazardan kaldırılacak ve bu da tasarımın "kolay yeniden dönüşüm ve yüksek döngüsellik" doğrultusunda ilerlemesini sağlayacak.

Plastik Ambalaj için Çift Değerlendirme: İskartetme oranları ve yeniden kullanılabilir içerik paralel olarak izlenecektir. Plastik ambalajın geri dönüştürülmesi 2025 yılına kadar %50'ye ulaşmalıdır ve 2030'a kadar %55'e yükselmelidir. Yeniden kullanılabilir içerik hedefleri "senaryoya özel"dir—tek kullanımlık plastik içecek kutuları için %65, PET hassas temaslı ambalajlar için %50 ve diğer plastik ambalajlar için 2040 yılına kadar %65—plastik endüstrisinin değer zincirini yeniden şekillendiren bir süreç.

Güncellenmiş İçecek Kapısı Geri Dönüşümü: 2029 yılına kadar, tek kullanımlık plastik/metal içecek kapları (≤3 litre kapasite) depozito-dönüş sistemleri veya bunlara eşdeğer modellerle ayrılmış şekilde %90'ı geri dönüştürülmelidir, bu da son yaşam döngüsü geri dönüşüm verimliliğini artıracak ve tüketiciden geri dönüşüme kapanan bir döngü oluşturacak.

Şeffaflık Gereksinimleri: Ambalaj malzeme bileşimi ve yeniden kullanılabilir içeriği açıkça etiketlemek zorundadır; bu, tüketicilerin atığı ayırarak yeşil seçimler yapmasını sağlar ve aynı zamanda "üretim-tüketim-geri dönüşüm" arasında bilgi zinciri kurar.

Tek Kullanımlık Plastikler Üzerindeki Kısıtlamalar: "Küçük-paket atığı"na yönelik hedefli kontrol, 1,5 kg'dan az olan meyve ve sebze önceden paketlemenin sınırlanmasını ve otellerde ve yiyecek hizmetlerinde tek kullanımlık plastik ambalajın azaltılmasını sağlayarak yüksek sıklıkta kullanılan senaryolardaki plastik atıklarını düşürecektir.

Tekrar Kullanım Yükümlülüğü: 2030 yılına kadar zorunlu tekrar kullanım hedefleri belirlenecektir: taşıma/satış ambalajı için %40 ve bileşik ambalaj için %10. Yemek teslimatı işletmeleri "kendi kapınızı getirin" seçeneklerini sunmalıdır, bu da "tek kullanımlık"tan "döngüsel-kullanımlık" modellere geçişe itici güç olacaktır.

III. Düzenleyici Etki ve Sektör Dönüşüm Yönelimleri

Temel mantığı "dairesel ekonomi geçişi" olan PPWR, "standart uygulaması + piyasa rehberliği" ikilisi aracılığıyla küresel ambalaj endüstri ekosistemini yeniden şekillendiriyor:

AB İçi: Eski üretim kapasitesinin ortadan kaldırılmasını hızlandırır, ambalaj şirketlerini yeşil tasarım, yüksek-değerli geri dönüşüm ve döngüsel kullanım yönünde dönüştürür ve zincir boyunca sürdürülebilir ambalaj hizmet sağlayıcılarının bir gruplarını geliştirir.

Küresel Piyasa: Zorunlu standartlar, "yeşil dalga etkisi"ni tetikleyecektir. AB'ye ihracat edilen ambalaj ürünlerinin yeni düzenlemelere tamamen uyum göstermesi gerekir, bu da tedarik zincirinde yükseltmeleri zorunlu kılacak ve biyo tabanlı malzemeler ve akıllı geri dönüşüm teknolojileri gibi yeşil yeniliklerin ticarileştirilmesini hızlandıracaktır.

Uzun vadede, PPWR yalnızca paketleme atık krizine AB'nin "çözümü" değil, aynı zamanda küresel paketleme endüstrisinin dairesel ekonomiye doğru attığı adımı sağlayacak bir "katalizör"dur. Sadece yeşil tasarımın benimsenmesi, dairesel sistemlerin kurulması ve yenilikçi teknolojilerin derinleştirilmesiyle firmalar bu "ekolojik yeniden şekillendirme savaşı"nda 돌abilecek ve paketleme endüstrisinin sürdürülebilir gelişiminde yeni bir bölüm ortaklaşa yazabilecektir.