در تاریخ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۴، پارلمان اروپا و شورا به رسمیت درآوردند مقررات بستهبندی و زبالههای بستهبندی (EU) 2025/40 (که به آن "PPWR" گفته میشود). پس از انتشار رسمی آن در تاریخ ۲۲ ژانویه، این مقررات در ۱۱ فوریه ۲۰۲۵ اجرا شد و نشانهای از بهروزرسانی تنظیمات قانونی مهم در بخش بستهبندی اتحادیه اروپا بود. با تمرکز بر «تحول سبز کلیه مراحل ارزش»، این مقررات جدید علاوه بر ممنوعیت کامل مواد PFAS در مواد مخالط غذایی، الزامات انتقال صریح و سختی برای محتوای بازیافتی در مواد بستهبندی و مسیرهای توسعه صنعتی را تعیین کرده است، که این موضوع باعث شده است تا صنعت بستهبندی جهانی تحول خود را به سمت اقتصاد دایرهای شتاب بدهد.
یک. معیارهای کلیدی و وظایف اصلی (تا سال ۲۰۴۰)
با تمرکز بر مدیریت زبالههای بستهبندی، PPWR معیارهای کلیدی برای دوره ۲۰۲۵–۲۰۴۰ تعیین میکند و نقشهی سبزی برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا و صنایع ارائه میدهد:
اهداف پایان سال ۲۰۲۵: کشورهای عضو باید نرخ بازیابی ۶۵٪ برای زبالههای بستهبندی (بر اساس وزن) را دستیابی کنند، همراه با اهداف خاص ماده — ۲۵٪ برای چوب، ۵۰٪ برای آلومینیوم/پلاستیک، ۷۰٪ برای فلزات فریالیتی/شیشه و ۷۵٪ برای کاغذ و کارتن — تا سیستم بازیابی متمایزی ایجاد کنند. به طور همزمان، باید لیستی از "مواد منفی" را به کمیسیون اروپا و آژانس شیمی اروپا ارائه دهند تا مواد شیمیایی مهیج کننده در بازیافت و استفاده مجدد بستهبندی را شناسایی کنند. علاوه بر این، کشورهای عضو میتوانند سال پایه پیشفرض ۲۰۱۸ را فراتر ببرند و به صورت مستقل معیار آماری واقعیتری برای «کاهش زباله بستهبندی به ازای هر نفر» انتخاب کنند تا به طور انعطافپذیر با اهداف کاهش زباله هماهنگ شوند.
II. الزامات فناوری و مدیریت بستهبندی پایدار
PPWR استانداردهای سبز چرخه عمر را در سراسر ابعاد کاهش، بازیابی و استفاده مجدد برقرار میکند تا قوانین صنعت را تغییر دهد:
اهداف کاهش تدریجی: رویکرد «کاهش گام به گام» باعث خواهد شد تا اندازه صنعت کوچکتر شود، به طوری که استفاده از بستهبندی تا سال 2030 به میزان 5٪، تا سال 2035 به میزان 10٪ و تا سال 2040 به میزان 15٪ کاهش یابد. این موضوع مواد اولیه را مجبور میکند تا طراحی را از منبع بهینه کرده و بستهبندی بیش از حد را حذف کنند.
الزامات بازیافت پذیری: به جز مواد خاصی مثل چوب سبک و قkurک، تمام بستهبندیها باید تا سال 2030 معیارهای بازیافت پذیری را داشته باشند، همراه با یک سیستم امتیازدهی A تا C (A: 95٪، B: 80٪، C: 70٪ محتوای بازیافت پذیر). بستهبندیهایی که کمتر از 70٪ بازیافت پذیری دارند از بازار حذف خواهند شد و طراحی را به سمت «بازیافت آسان و دایرهایتی بالا» هدایت خواهد کرد.
ارزیابی دوگانه برای بستهبندی پلاستیکی: نرخ بازیابی و محتوای بازیافت شده به طور همزمان ردیابی خواهند شد. بازیابی بستهبندی پلاستیک باید تا سال 2025 به 50٪ برسد و تا سال 2030 به 55٪ افزایش یابد. اهداف محتوای بازیافتشده «وابسته به سناریو» هستند - 65٪ برای فلذات تکباره نوشیدنی، 50٪ برای بستهبندی مرتبط با PET حساس، و 65٪ برای سایر بستهبندیهای پلاستیکی تا سال 2040 - که این موضوع زنجیره ارزش صنعت پلاستیک را تغییر میدهد.
بهبود بازیابی فلذات نوشیدنی: تا سال 2029، 90٪ فلذات نوشیدنی تکباره پلاستیکی/فلزی با ظرفیت ≤3 لیتر باید به طور جداگانه از طریق سیستمهای بازپسگیری وام یا مدلهای معادل بازیافت شوند، که کارایی بازیافت در مرحله پایانی را افزایش میدهد و حلقه را از مصرفکننده تا بازیافت تعاملی میکند.
نیازمندیهای شفافیت: بستهبندی باید به طور روشن برچسب مواد تشکیلدهنده و محتوای بازیافتشده را مشخص کند، که مصرفکنندگان را قادر میسازد تا زباله را جداسازی کرده و انتخابهای سبز انجام دهند، در حالی که یک زنجیره اطلاعاتی در سراسر «تولید-مصرف-بازیافت» برقرار میکند.
محدودیتها بر روی پلاستیکهای تکبار مصرف: کنترل هدفمند "زبالههای بستهبندی کوچک" میتواند بستهبندی پیشفرض میوهها و سبزیجات کمتر از ۱٫۵ کیلوگرم و بستهبندی پلاستیکی تکبار مصرف در هتلها و خدمات غذایی را محدود کند، با کاهش زباله پلاستیکی در سناریوهای استفاده بالاfrequence.
الزامات بازاستفاده: اهداف الزامی بازاستفاده تا سال ۲۰۳۰ تعیین خواهد شد: ۴۰٪ برای بستهبندی حمل/فروش و ۱۰٪ برای بستهبندی ترکیبی. کسبوکارهای تحویل غذا باید گزینههای "آوردن ظرف خودتان" را ارائه دهند، که باعث تغییر از مدلهای "تکبار مصرف" به مدلهای "استفاده دایرهای" میشود.
III. اثرات نظارتی و جهتهای تبدیل صنعت
با منطق پایهای «انتقال به اقتصاد دایرهای»، PPWR اکوسیستم صنعت بستهبندی جهانی را با دو محرک «اجراي استاندارد + راهنمایی بازار» دوباره شکل میدهد:
درون اتحادیه اروپا: سرعت حذف ظرفیت تولید کohan را افزایش میدهد، شرکتهای بستهبندی را به سوی طراحی سبز، بازیابی ارزشمند و استفاده دایرهای تغییر مسیر میدهد و گروهی از فراهمکنندگان خدمات بستهبندی پایدار در تمام زنجیره کشتی میکند.
در بازار جهانی: استانداردهای الزامی یک «اثر موج سبز» را برانگیخته خواهد کرد. محصولات بستهبندی صادراتی به اتحادیه اروپا باید به طور کامل با مقررات جدید مطابقت داشته باشند، که این موضوع ارتقا زنجیره تأمین را الزامی میسازد و تجاریسازی نوآوریهای سبز مانند مواد بیوشیمیایی و فناوریهای بازیابی هوشمند را شتاب میدهد.
در طول مدت، PPWR فقط راهحل اتحادیه اروپا برای بحران زباله بستهبندی نیست بلکه یک کاتالیزور برای پرش صنعت بستهبندی جهانی به سمت اقتصاد دایرهای است. تنها با قبول کردن طراحی سبز، ایجاد سیستمهای دایرهای و تعمیق فناوریهای نوآورانه، شرکتها میتوانند در این «جنگ بازسازی اکولوژیک» شکست خورند و بهطور مشترک فصل جدیدی از توسعه پایدار صنعت بستهبندی بنویسند.
